Vandaag een drukke dag als we alle hoogtepunten van Kanazawa willen beleven. We leggen een stevige bodem voor de dag met met toast & koffie bacon & ei en zitten op een canape in de lobby van ons hotel. Daarna wandelen we naar de nabijgelegen Kenroku Garden. Het ligt fraai boven op een rotsplateau in het het midden van de stad en de tuin is beeldschoon. We houden erg van Engelse landschapstuinen, maar deze tuin scoort minstens even hoog. Veel vijvers waar minitieus gemanicureerde bomen in weerspiegeld worden. En groepjes fruitbomen speciaal voor in de lente, als de bloesem bloeit. Japanse stenen lantaarns en perken met vele verschillende soorten mos, en stroompjes die je kan oversteken middels elegante bruggetjes.
Wel begint het op een gegeven moment nogal te druppelen. Daarom gaan we maar even theedrinken in het Shiguretei theehuis. We zitten in Japanse houding op onze knieen (min of meer), en een vriendelijke dame in kimono brengt ons thee. Japanse thee geurt een beetje naar laten we zeggen natte tauge en smaakt helemaal niet naar pickwick. Maar de smaak went en het is wel verfrissend. Ondertussen is het genieten van de het uitzicht op de binnentuin.
Vlak bij ons hotel is de samoerai wijk. We zijn even onze regenjassen wezen ophalen, want het blijft helaas niet bij druppelen. In de samoerai wijk worden we niet meteen neergesabeld door een gillende horde zwaardvechters, die tijd is historie. Wel is nog te zien hoe ze hier woonden: met aarden muren begrensde percelen bebouwd met houten huizen van twee verdiepingen, en meestal een tuintje. Hier is het huis van de Namura familie te bezichtigen. Schoenen weer uit, en er staat een mooi Samoerai harnas in de hal, en je zou er zo in willen trekken. Vooral de kleine tuin is schitterend en beroemd. Een idee voor onze eigen achtertuin.
In een nabijgelegen paviljoen is nog een kleine uitstalling van spulletjes uit de Edo-tijd. Ons oog valt op een fraai gecalligrafeerd vel papier uit de zestiende eeuw. De vertaling in het Engels is bijgevoegd. Het is een dankbrief aan een samoerai: 'Wij danken u zeer dat u een soldaat van hoge rang heeft gedood in de slag bij Kanagokuni Enumagun. We zijn verrukt dat u ons zijn hoofd toezond'.
Inmiddels is ook in Kanazawa de herfst aangebroken:
Verderop is het Geisha district. Entertaiment bij een Geisha huis is een kostbare zaak, ook in de huidige vorm. Een soort voorstelling waar je kaarten voor kan kopen. Het grappige is dat je veel dames in deftige kimono over straat ziet lopen. Maar dat zijn (Japanse) toeristen, die kleding gehuurd hebben. Ik zie mezelf al in een palingbroek door Volendam lopen! Maar toch, het is een leuke aanblik. We bezoeken nog een oud Japans huis dat vroeger logement / pandjeshuis was, met weer een postzegeltje Zen-achtertuin erbij.
Kanazawa is een wonderlijke lappendeken van hypermoderne hoogbouw en antieke houten wijkjes, met tussendoor prachtige oude tempels waar de tijd stil staat. En bij de Asanogawa rivier treffen we aan de kade met oude huisjes opeens een zwerm zeearenden aan die de vissen uit de rivier plukken.
Wat overblijft om te bezoeken is Kanazawa Castle Park. Van het kasteel is alleen de West-poort over, de rest is een keer in vlammen opgegaan en sindsdien nooit herbouwd. Het centrale deel is nu een soort Enge Bos, waar krassende kraaien de dienst uitmaken. Het wordt al wat donker en we zijn blij dat we er heelhuids uit komen. Mochten er ergere wrinkels gewrocht worden (vrij naar Toonder).
Weer in de bewoonde wereld lopen we welgemoed de verkeerde kant op en verdwalen terstond. Als we een stel schooljongeren de weg vragen, lopen ze vriendelijk met ons mee de goeie kant op. Ze zijn gewapend met smartphone en loop-tomtom. Bij de McDonalds (bij ons hotel om de hoek) tikken we op hun smartphone in: 'we zijn op bekend gebied, erg bedankt'. Dat wordt prompt vertaald in het Japans en we nemen buigend en glimlachend afscheid. We eindigen de dag bij de Chinees in het warenhuis op de 8e verdieping. Wat een fijne verjaardag!
Prachtfoto's! Doet me terugverlangen naar mijn tijd in Japan. Ik was zo ontzettend onder de indruk van al die mooie vrouwen in kimono's die zo sierlijk en plechtig door de straten gingen. Terug in het kikkerlandje zocht ik ook naar een dameskimono maar dan voor binnenshuis.
BeantwoordenVerwijderen