Aha! De foto's zitten erin! Blijkbaar knijpen sommige wifi-providers de upload nogal af.
We ontbijten op zijn Japans met een gepocheerde moot zalm, gestoomde pompoen, omelet, tomaat, rijst, misosoep, pickled vegetables en thee. Aldus gelaafd stappen we - gewapend met geleende parapluus - het pad naar Nagome op. De koffers hebben we vast vooruit gestuurd. Nagome dorp ligt een mooie wandeling verderop. Die voert ons door prachtig bosgebied, waar echter wel beren wonen. Langs de route hangen op gezette plaatsen bellen, waar je naar hartelust aan mag trekken. Dat schrikt de beren af. Het weer is wisselend druilerig, droog of regen. Maar het is warm en windstil, en we worden natter van het zweet dat van de neerslag. Naar goed gebruik groeten we elke wandelaar, en ze groeten allemaal terug. Leuk als je 45 Japanners met allemaal dezelfde gele sjaaltjes tegenkomt: konnichawa, konnichawa, konnichawa (goedendag) ... en vriendelijk blijven buigen.
Uiteindelijk komen we aan in Magome, weer zo'n dorp met oude huizen en souvenirwinkels. We zien dat er om half twee in het zaaltje achter het Tourist Information Office een kleine vorstelling van de Jikabuki is. Kabuki is een hoogontwikkelde kunstvorm met toneel, muziek en prachtige en kostbare kostuums. Een hele voorstelling duurt uren en uren en je moet goed ingevoerd zijn om een en ander naar waarde te kunnen schatten. Ook is kabuki voorstelling best aan de prijs. Jikabuki is allemaal een tandje lager, en veelal door amateurgezelschappen. Ji betekent volks. Zo is Jisake huisgemaakte sake.
Het verhaal van de scene is heel simpel: drie samourai broeders ontmoeten elkaar. Ze hebben alledrie een andere meester, twee ervan zijn goed, de derde is slecht. De oudste goede samourai is driftig en sterk, de jongere is vriendelijk. En de derde is natuurlijk slecht. Er onspint zich een conflict, dat bijnaescaleert tot geweld, maar eindigt met 'we zijn broeders, we kunnen elkaar later nog afmaken'. De kostuums zijn geweldig, de ogen rollen vervaarlijk in de geschminkte gezichten, en als een van de acteurs een pose aanneemt, klinkt het uit het voltallige publiek 'Nippon-ichi' (Japan is nummer een!), en worden muntjes, kunstig in papieren vleugeltjes gevouwen op de buhne gegooid. Daartoe zijn we zijn we tevoren geinstrueerd door de Japanse gastheer, en Michael (from USA) promoveert op Kabuki en doet het Engels. We weten nu iets van Kabuki. En check Youtube voor verder voorbeelden.
Het verhaal van de scene is heel simpel: drie samourai broeders ontmoeten elkaar. Ze hebben alledrie een andere meester, twee ervan zijn goed, de derde is slecht. De oudste goede samourai is driftig en sterk, de jongere is vriendelijk. En de derde is natuurlijk slecht. Er onspint zich een conflict, dat bijnaescaleert tot geweld, maar eindigt met 'we zijn broeders, we kunnen elkaar later nog afmaken'. De kostuums zijn geweldig, de ogen rollen vervaarlijk in de geschminkte gezichten, en als een van de acteurs een pose aanneemt, klinkt het uit het voltallige publiek 'Nippon-ichi' (Japan is nummer een!), en worden muntjes, kunstig in papieren vleugeltjes gevouwen op de buhne gegooid. Daartoe zijn we zijn we tevoren geinstrueerd door de Japanse gastheer, en Michael (from USA) promoveert op Kabuki en doet het Engels. We weten nu iets van Kabuki. En check Youtube voor verder voorbeelden.
Na de voorstelling mag iedereen op de foto met de acteurs. De driftige samourai heeft in het dagelijks leven een winkel in tropische vissen, de kwade samourai verkoopt verzekeringen, en de vriendelijke samourai is zwaardenmaker. Weer een totaal sympatieke dag.
We zijn gelogeerd in herberg Magomechaya aan het hoofdstraatje van Magome. Een stukje groter dan gisteren, maar met weer een beekje net buiten het raam, en een restaurant met eten om te zoenen zo niet op te vreten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten