De wijk Ginza en Imperial Palace Gardens

Vandaag nemen we een trein van de Yamanote Loop naar Tokyo Central Station. We hebben een Railway Pass, dus dat komt goed uit. Met de metro kan ook, maar daar verdwaal je nogal. Tien borden spaghetti door elkaar. Of noodles zo je wilt.

Vlakbij het station is het hoofdkantoor van de firma Pasona (in uitzendwerk). Men neemt daar het concept 'kantoortuin' erg serieus. In de lobby wordt rijst en mais verbouwd, en de zakenbesprekingen vinden plaats op meubelen van gerecycled hout onder guirlandes van komkommer- en tomatenplanten die van het plafond naar beneden hangen.

Het is zaterdag en buiten kantooruren, maar de receptionist nodigt ons vriendelijk uit om een kijkje te nemen. Zelf schuift ze weer achter haar balie, flink voorzien van groene druivenranken. Wij willen ook zo'n kantoortuin!

Dan nemen we een kijkje in het Daimaru Tokyo Store, een gigantisch warenhuis met allemaal poepie-chique spullen. Op de elfde verdieping is de afdeling handgemaakte kimono's. Honderduizenden yens kosten ze. Bij navragen alleen al voor de sjerp. Oef. In de kelderverdieping is de afdeling eten. Een luilekkerland voor fijnproevers. Maar ook wel prijzig.

Geen bezoek aan Tokyo is kompleet zonder de wijk Ginza aan te doen. We beleven het bijzondere moment om 12 uur, dat de grote Ginza Avenue vrij wordt gegeven voor voetgangers. We begeven ons gezellig tussen de flanerende zaterdagmiddag-Japanners en vergapen ons met hen aan het rijke winkelaanbod.

Dan is het tijd voor de Tokyo Free Walking Tour, een sympatiek initiatief gerund door vrijwilligers die groepen geinteresseerden meenemen op een wandeling door de tuinen van het Imperial Palace, en er het een en ander over vertellen. Onze groep bestaat uit een bonte mengeling van Amerikanen, Koreanen, Italianen, Spanjaarden en een Japanner (vrolijk gelach bij het introductierondje). Meneer Asano dist in zijn beste Engels een serie kostelijke verhalen op, en het wordt erg gezellig. De tuinen zijn erg uitgebreid en liggen midden tussen de wolkekrabbers. En de keizerlijke familie resideert er nog steeds.

De toegang is gratis, maar je krijgt wel een kaartje in de vorm van een soort dominosteen uitgereikt. Die moet je weer inleveren bij het verlaten van de tuinen. Kunnen de wardens ze bij sluitingstijd tellen of er nog iemand is achtergebleven.

Mister Asano wordt geassisteerd door de lieftallige Naomi die voor de eerste keer meeloopt en ook een verhaal mag vertellen. Een beetje zenuwachtig is ze, maar haar charme redt haar ruimschoots. De tocht eindigt in een dolle verkleedpartij als de meegebrachte kimono's tevoorschijn komen.